كيست مويي چيست؟ علت بيماري كيست مويي كاملا شناخته شده نيستند. اعتقاد بر اين است كه مو در پوست فرو مي رود. موهاي زودرس باعث مي شود كه بدن با تشكيل يك حفره و ايجاد التهاب به آنها واكنش نشان دهد. اگر مداوا نشود، اين عفونت مي تواند منجر به يك كيست شود و احتمالا به آبسه (پاكت هاي عفونت) يا سينوس ها (حفره زير پوست) تبديل شود.
كيست مويي چيست؟ علت بيماري كيست مويي كاملا شناخته شده نيستند. اعتقاد بر اين است كه مو در پوست فرو مي رود. موهاي زودرس باعث مي شود كه بدن با تشكيل يك حفره و ايجاد التهاب به آنها واكنش نشان دهد. اگر مداوا نشود، اين عفونت مي تواند منجر به يك كيست شود و احتمالا به آبسه (پاكت هاي عفونت) يا سينوس ها (حفره زير پوست) تبديل شود.
كيست مويي چيست؟
كيست مويي چيست يك عفونت مزمن پوستي است كه در ناحيه بالاي خط باسن در نزديكي كوكسيكس مشاهده مي شود. اين بيماري در مردان شايعتر از زنان است و اغلب بين سن بلوغ و سن چهل سالگي اتفاق مي افتد. چاقي و موهاي ضخيم بدن باعث مي شود كه مردم بيشتر مستعد كيست مويي باشند.
بيماري كيست مويي عفونت ناحيه اي از باسن است كه در انتهاي ستون فقرات تا انتهاي آن ايجاد مي شود. بيماري كيست مويي يك بيماري شايعي است كه اغلب به دليل خجالت زياد مورد بحث قرار نمي گيرد. بيماري كيست مويي مي تواند به يك كيست يا يك بيماري مزمن ديگر منتهي شود. اگر در زمان درست مداوا نشود، بيماري كيست مويي مزمن مي تواند منجر به آبسه و حفره هاي كيستي شود.
هر كسي مي تواند بيماري كيست مويي را بگيرد. با اين حال، در مردان سه برابر بيشتر از زنان است. همچنين در افرادي كه اضافه وزن دارند يا آن هايي كه موهاي درشت دارند، شايع تر است. در طول سال هاي جنگ جهاني دوم، بيماري كيست مويي اغلب “بيماري راننده جيپ” ناميده مي شد. در افرادي كه زياد در يكجا مي نشينند، مانند رانندگان كاميون اين بيماري زيادتر است. پوشيدن لباس هاي تنگ نيز مي تواند شرايط آن را بدتر كند.
علت ايجاد كيست مويي
علت ايجاد كيست مويي كاملا شناخته شده نيستند. اعتقاد بر اين است كه مو در پوست فرو مي رود. موهاي زودرس باعث مي شود كه بدن با تشكيل يك حفره و ايجاد التهاب به آنها واكنش نشان دهد. اگر مداوا نشود، اين عفونت مي تواند منجر به يك كيست شود و احتمالا به آبسه (پاكت هاي عفونت) يا سينوس ها (حفره زير پوست) تبديل شود.
بيماري كيست مويي معمولا يك ناحيه متورم يا آبسه با ترشح چركي است. اين مي‌تواند منجر به سينوزيت نيز شود. موها اغلب در شكاف بين باسن رشد مي كنند. اين فوليكول هاي مو مي توانند آلوده شوند. علاوه بر اين، مو مي تواند به آبسه هاي تبديل شود و مشكلات را بدتر كند.
علائم مي توانند از خيلي ملايم تا شديد متفاوت باشند. علائم ممكن است شامل موارد زير باشد:
فرورفتگي كوچك
توده بزرگ دردناك
خارج شدن آب سرد، تيره و يا خونريزي از ناحيه موردنظر
اگر آلوده شود، اين ناحيه قرمز و حساس مي شود
اگر آلوده شود ممكن است تب، تهوع و احساس ناخوشي به بيمار دست بدهد
بيماري كيست مويي مي تواند دردناك باشد و اين درد مي تواند اولين نشانه بيماري باشد. ممكن است وقتي شما در حال فشار دادن به باسن خود هستيد، بدتر نيز شود. شما مي توانيد فرورفتگي كوچك يا توده متورم بزرگي را در ناحيه باسن خود مشاهده و احساس كنيد. شما ممكن است متوجه مايع خشكي شويد و يا متوجه شويد كه خون از ناحيه آسيب ديده خارج مي شود. اين مايع ممكن است متعفن باشد. همچنين اين ناحيه ممكن است قرمز به نظر برسد. براي دانستن علت خونريزي و به مقاله علت مشاهده خون در مدفوع مراجعه كنيد.
ساير نشانه هاي بيماري كيست مويي مي تواند شامل تهوع، تب و خستگي شديد باشد. اگر متوجه هر يك از اين نشانه ها شديد بايد هر چه زودتر به پزشك مراجعه كنيد.
كيست مويي در پشت
دكتر شما با انجام معاينه فيزيكي كامل كارش را شروع خواهد كرد. عفونت كيست مويي توسط چشم بدون مسلح قابل مشاهده است. دكتر تشخيص مي دهد چيزي كه شبيه يك جوش مقعدي يا كيست در پشت شما در آمده، كيست مويي در پشت است يا نه. او همچنين ممكن است چند سوال از شما بپرسد. آيا كيست يا جوش ها تغييري داشته اند؟ چه مايعي از آنها بيرون مي آيد؟ آيا علايم ديگري داريد؟
تقريبا تمام بيماران يك قسمت آبسه حاد دارند (ناحيه متورم، چرك نازكي خارج مي شود). پس از برداشتن آبسه، توسط خود بيمار يا با مراقبت پزشكي، بسياري از بيماران به كيست مويي مبتلا مي شوند. كيست ها يك حفره زير سطح پوست است كه از طريق يك يا چند روزنه كوچك به سطح متصل مي شود. ممكن است برخي از اين كيست ها راه خود را براي خارج شدن پيدا كنند ولي اكثر بيماران نياز به جراحي جزئي براي برداشتن آنها دارند.
كيست مويي مقاوم چيست؟
كيست هاي تخمداني جزء كيست مويي مقاوم در برابر درمان هستند كه آنها شامل كيسه هاي پر از مايعات يا پاكت ها در تخمدان يا در سطح آن هستند. زنان دو تخمدان به اندازه و شكل يك بادام در هر طرف رحم خود دارند. تخم ها كه در تخمدان ها رشد و تكامل مي يابد، در دوران بارداري آزاد مي شوند. بسياري از زنان در مدتي كيست هاي تخمداني را دارند. بيشتر كيست هاي تخمدان، ناراحتي كمتر يا هيچ ناراحتي را نشان نمي دهند و بي ضرر هستند.
اكثر آنها بدون درمان بوده و در عرض چند ماه ناپديد مي شوند. با اين حال كيست هاي تخمداني مخصوصا آن هايي كه پاره مي شوند، مي تواند باعث بروز علايم جدي در بيمار شود. براي محافظت از سلامتي خود، تست منظم لگني را انجام دهيد و علائم آن را بدانيد كه مي تواند يك مشكل بالقوه جدي را نشان دهد.
اغلب كيست ها داراي علايم خاصي نيستند و به تنهايي رشد كرده و بعد از مدتي ظاهر مي شوند. با اين حال، يك كيست تخمداني بزرگ مي تواند باعث درد لگني، درد خفيف يا شديد شكم تحتاني در كنار كيست، پري يا سنگين در شكم شما و نفخ شود. در صورت مشاهده درد ناگهاني و شديد در شكم كه با درد با تب يا استفراغ همراه است، فورا به پزشك مراجعه كنيد.
اگر با اين علائم، نشانه هاي شوك سرد را نيز داريد، مثلا پوست تان مرطوب مي شود؛ تنفس تان سريع تر انجام مي شود؛ و يا ضعف داريد حتما يك پزشك را ملاقات كنيد.
بيشتر كيست هاي تخمدان در نتيجه چرخه قاعدگي شما (كيست هاي عملكردي) رشد مي كنند. انواع ديگر كيست ها بسيار كمتر معمول هستند.
تخمدان شما به طور طبيعي در حال رشد دادن كيست است. فوليكول ها هورمون هاي استروژن و پروژسترون را توليد مي كنند. اگر يك فوليكول معمولي در حال رشد باشد، به عنوان يك كيست عملكردي شناخته مي شود. دو نوع كيست عملكردي وجود دارد:
كيست فوليكولار: در قسمت مياني چرخه قاعدگي، يك تخم از follicle بيرون مي آيد و از لوله فالوپ پايين مي رود. كيست فوليكولار زماني شروع مي شود كه فوليكول پاره نمي شود يا تخم آن را آزاد مي كند، اما همچنان به رشد خود ادامه دهد.
كيست لوپوس كبد: وقتي يك فوليكول تخم خود را آزاد مي كند، شروع به توليد استروژن و پروژسترون براي آبستني مي كند. اين فوليكول لوپوس كبد ناميده مي شود. گاهي اوقات مايع داخل فوليكول تجمع مي كند و باعث مي شود كبد به يك كيست امكان رشد بدهد.
كيست هاي عملكردي معمولا بي ضرر هستند، به ندرت باعث درد مي شوند و اغلب در دو يا سه سيكل عادت ماهيانه خودشان ناپديد مي شوند.
كيست مويي بدخيم
كيست مويي بدخيم توسط روش جراحي باعث از كارافتادگي موقت فرد بيمار مي شود كه اگر در مراحل اوليه اين بيماري به پزشك مراجعه شود با درمان به موقع، بدون روش جراحي بهبودي حاصل مي شود زيرا روش عمل جراحي طولاني و پرهزينه است.
دليل بروز اين بيماري كاملاً مشخص نيست ولي براساس تحقيق متخصصان جنين شناسي و آناتوميك مشخص شده است كه يكي از دلايل بروز اين نوع كيست اختلال خفيفي است كه طي تكامل جنيني سلول هاي قسمت ساكرال يا همان پايين دنبالچه و بين دو باسن رخ مي دهد كه البته در بسياري از افراد اين نقص وجود دارد اما دچار اين بيماري نمي شوند زيرا وجود تحريكاتي باعث بروز آن مي شود.
در ابتلاي فرد به اين بيماري مواردي مانند نشستن طولاني مدت بر روي صندلي، خوابيدن طولاني بر بستر بيماري، فشار به ناحيه دنبالچه، پر مويي و رعايت نكردن موارد بهداشتي تأثيرگذار است. رعايت نكته هايي مانند داشتن تحرك براي افرادي كه مجبور هستند مدت زيادي بر روي صندلي بنشينند، از بين بردن موهاي زايد اين ناحيه و حمام كردن روزانه از مهم ترين كارهاي پيشگيري از تبديل اين بيماري به حالت بدخيم است.
بيمار بايد با مشاهده نشانه هايي مثل سوزناكي، قرمز و چرك آلود شدن ناحيه ساكرال در كمترين زمان ممكن به پزشك مراجعه كند و از درمان هاي خود سر پرهيز كند، زيرا اين بيماري در مراحل ابتدايي توسط دارو قابل درمان است و در صورت بدخيم شدن، راهي به جز عمل جراحي وجود ندارد.
اين جراحي به روش هاي گوناگوني انجام مي شود كه متداول ترين آنها جراحي به روش كلاسيك است و در اين نوع جراحي از طرفين تا رسيدن به چربي باسن و از عمق، تا روي استخوان دنبالچه برداشته مي شود.
زخم ايجاد شده براي عمل جراحي كيست مويي بدخيم به صورت ثانويه ترميم مي شود كه در اين روش زخم به صورت باز باقي مي ماند و با رشد بافت گرانوليزيشن (رشد بافت سلولي در محل زخم) زخم بازسازي مي شود و اين روند بين ۲۰ روز تا ۲ ماه طول مي كشد. بعد از عمل جراحي در صورتي كه بيمار موارد پيشگيرانه را مراعات نكند امكان ابتلاي مجدد به كيست مويي بدخيم زياد خواهد بود.
كيست هاي بدخيم در هر سني ممكن است بروز كنند ولي مشاهده شده در افرادي كه سن شان زياد مي شود، احتمال بروز كيست مويي بدخيم بيشتر است. كيست مويي بدخيم با نشانه هايي مانند اندازه بيش از پنج سانتي متر، توپر بودن، داراي سطح ناصاف و بزرگ شدن با سرعت همراه است.
كيست مويي در طب اسلامي
مهم ترين دليل ايجاد كيست مويي در طب اسلامي، تجمّع سودا در اين ناحيه است. سودا كه خلطي است سنگين، تمايل به رسوب در نواحي تحتاني بدن دارد (مثل واريس در پاها يا واريكوسل در بيضه ها). از آنجا كه از سويي در اين روزگار، هم تجمّع سودا در بدن ما زياد شده است (به دلايل متعدد و از جمله تغذيه نامناسب) و از سويي عموم ما پشت ميزنشين شده ايم، سوداي موجود در سر و تنه تمايل دارد كه در انتهاي ستون فقرات رسوب كنيد و اگر بدن نتواند اين رسوب را پاك كند، بروز كيست مويي اجتناب ناپذير خواهد بود.
در صورتي كه بيمار يبوست دارد؛ با شيوه هاي مناسب، بايد يبوست وي را درمان كرد. استفاده خوراكي از داروهاي ضدعفونت گياهي مثل بيد، خطمي، زنيان، آويشن، بابونه و … بسته به وضعيت مزاجي بيمار. در اين زمينه نيز مي توانيد از يك پزشك سنتي يا عطار حاذق مشورت بگيريد.
يك پيشنهاد ساده كه شايد به همه افراد بسازد اين است كه هر روز يك قاشق غذاخوري آويشن آسياب نشده و يك قاشق غذاخوري گل خطمي را با يك و نيم ليوان آب نيم ساعت روي شعلم كم جوشانده صاف و شيرين و ميل كنيد. افراد گرم مزاج مي توانند 5 عدد عنّاب و افراد سردمزاج هم يك قاشق مرباخوري بابونه به اين تركيب اضافه كنند.
ضمادهاي تخليه كننده كيست مويي نيز يك روش مداواي كيست مويي در طب اسلامي است. ساده ترين راه اين است كه مقداري اسپرزه را آسياب كرده با مرهم سياه (كه در عطّاري ها معمولا به نان پماد اكتيول شناخته مي شود)، مخلوط و روي كيست، ضماد كنيد. اين ضماد را روزي ۲ بار (صبح و شب) عوض كنيد، بعد از چند روز استفاده، كيست، سَر باز كرده، شروع به تخليه مي كند. ضماد فوق را تا تخليه كامل كيست، يعني تا وقتي خروج چرك ادامه دارد، ادامه دهيد. بعد از تخليه كامل كيست، بيماري درمان شده محسوب مي شود؛ به همين سادگي. بهترين نشانه براي درمان بيماري، از بين رفتن علائم باليني مانند خروج چرك و خون، درد و قرمزي است.
عمل كيست مويي
تشخيص معمولا توسط پزشك تاييد مي شود. عمل كيست مويي معمولا به الگوي بيماري بستگي دارد. عمل اوليه برطرف كردن آبسه حاد با زه كشي است. به شكاف چرك آلوده اجازه داده مي شود تا چرك را تخليه كند، با اين كار التهاب و درد كاهش مي يابد. اين روش معمولا در مطب پزشكان تحت بي حسي موضعي انجام مي شود.
عفونت هاي پيچيده يا عود شونده بايد از طريق اكسيزيون يا بازكردن ناحيه مداوا شوند. عمليات بزرگ تر و باز اغلب منجر به نتايج بهتري مي شود، اگر چه التيام آن بيشتر طول مي كشد. بستن با فلپ ها ريسك بالايي از عفونت دارد، اما ممكن است در برخي از بيماران مورد نياز باشد. جراح ها همه گزينه ها را مورد بحث و بررسي قرار مي دهند و به شما كمك مي كند بهترين عمل جراحي را انتخاب كنيد.
وقتي زخم بسته مي شود، بايد تميز و خشك نگه داشته شود تا پوست كاملا التيام يابد. اگر زخم باز بماند، پانسمان به منظور كمك به رفع ترشح استفاده مي شود. پس از ترميم، پوست باسن بايد تميز و عاري از مو باشد. اصلاح يا استفاده از يك عامل حذف مو ضروري است.
كيست مويي واژن
كيست ها كرم هايي هستند كه از هوا، مايع يا مواد ديگر تشكيل شده اند. در اغلب موارد ، كيست ها نه مضر هستند و نه دردناك. اندازه كيست مي تواند از اندازه اي كوچك تا اندازه يك پرتقال باشد. اين توده ها مي توانند در هر جاي بدن از جمله واژن ظاهر شوند. كيست مويي واژن ممكن است ناشي از آسيب آمدن به واژن از طريق زايمان، با تومورهاي خوش خيم در واژن يا با تجمع مايع شكل بگيرد. كيست مويي واژن در انواع مختلفي وجود دارد كه شامل موارد زير است:
كيست هاي غده بارتولين: كيست هاي پر از مايع هستند كه روي غدد بارتولين تشكيل مي شوند كه در دو طرف دهانه واژن قرار مي گيرند. غده ها مايعي توليد مي كنند كه لب هاي خارجي واژن را به هم مي مالد.
كيست هاي Inclusion: نوعا اين شكل از كيست مويي روي قسمت تحتاني ديواره واژن اتفاق مي افتد. آن ها تمايل دارند كوچك و دور از چشم به نظر برسند. همچنين يكي از رايج ترين اشكال كيست ها هستند كه مي توانند در واژن و مهبل رشد كنند. آنها ممكن است ناشي از جراحت در حين زايمان يا جراحي باشند.
كيست‌هاي مولرين: اين نوع ديگري از كيست است كه در نتيجه مواد باقيمانده در هنگام رشد نوزاد شكل مي گيرد. آن ها در هر جايي روي ديواره اي واژن رشد مي كنند و اغلب حاوي موكوس هستند.
كيست هاي مجراي گارتنر: اين نوع كيست مي تواند زماني رخ دهد كه لوله ها در زمان رشد جنين ناپديد نشوند. چون آن ها پس از تولد نوزاد بيرون آورده نمي شوند. مجراهاي باقيمانده مي توانند با گذشت زمان به كيست هاي واژينال تبديل شوند.
كيست هاي واژينال به احتمال زياد در زماني كه يك مجرا يا غده مسدود مي شود، باعث ايجاد مواد مايع و ساير مواد مي شوند. علت يك كيست واژني معمولا نوع آن را تعيين مي كند. به عنوان مثال، آسيب به ديواره اي واژن منجر به كيست مي شود. محتمل ترين عوامل خطر براي ايجاد كيست هاي inclusion، پارگي يا شكاف در حين زايمان است. آسيب دهانه رحم يا اپي زياتومي (برش كوچك بين واژن و مقعد) قبل از زايمان تا باز شدن دهانه واژن رشد مي كند.
كيست هاي غده بارتولين زماني رخ مي دهند كه باز شدن غده بارتولين توسط فلپ پوستي باعث ايجاد مايع در آن مي شود. كيست هاي واژينال به احتمال زياد هيچگونه علايم قابل مشاهده اي را در زنان ايجاد نمي كنند. بسته به اندازه و محل، ممكن است اين غده را احساس نكنند. اغلب اوقات، يك متخصص زنان در طي يك معاينه روتين، اين نوع كيست را كشف مي كند. كيست ممكن است همان اندازه يا بزرگ تر شده باشد.
بيشتر كيست ها درد نخواهند داشت. با اين حال، برخي از كيست هاي بزرگ تر ممكن است در طول مقاربت يا در حال راه رفتن يا ورزش باعث ناراحتي شوند. كيست ها احتمالا در صورتي كه آلوده شوند باعث درد مي شوند. باكتري هاي طبيعي از پوست يا بيماري هاي مقاربتي ممكن است باعث ايجاد يك عفونت واژني شوند كه ممكن است منجر به آبسه شود.
محتمل ترين عارضه يك كيست عفونت است كه باعث آبسه مي شود. آبسه مجموعه اي بزرگ از چرك و مايعي است كه مي تواند باعث قرمزي، درد و ورم مقعدي شود. اگر آبسه شكل بگيرد، بايد براي التيام آن كاملا تخليه شود. تعداد زيادي از باكتري ها در پوست و از بيماري هاي مقاربتي مانند كلاميديا و سوزاك مي توانند باعث ايجاد كيست در يك آبسه شوند.
در موارد ديگر ، باكتري ها معمولا در روده، مي تواند منجر به آبسه غده بارتولين شود. در اغلب موارد كيست هاي واژينال، درماني لازم ندارند. درمان معمولا در صورتي انجام مي شود كه فرد به خاطر اندازه كيست يا عفونت احساس ناراحتي يا درد كند.
اگر درمان مورد نياز باشد، يكي از گزينه هاي زير ممكن است استفاده شود: آنتي بيوتيك ها به طور معمول در صورتي تجويز مي شوند كه يك كيست واژينال آلوده شود يا در مواردي كه آزمايش نشان دهد كه عفونت مقاربتي وجود دارد. اگر آبسه شكل بگيرد و به درستي تخليه شود، نيازي به آنتي بيوتيك نيست.
كيست مويي در سر
كيست هاي پيلار كرم هاي رنگي گوشتي هستند كه مي توانند در سطح پوست سر شما ايجاد شوند. گاهي به كيست مويي در سر يا كيست هاي پيلار، كايلمالي يا عصبي نيز مي گويند. اين ها كيست هاي خوش خيمي هستند كه به طور معمول سرطاني نيستند. اگرچه كيست هاي پيلار لزوما دليلي براي نگراني ندارند، اما ممكن است آن ها باعث ناراحتي فرد شوند. ممكن است بتوانيد برخي از ويژگي هاي كيست هاي پيلار را در خودتان شناسايي كنيد، اما هنوز بايد براي تشخيص رسمي به پزشك خود مراجعه كنيد.
اين كيست ها در سطح پوست شما رشد مي كنند. اگر چه ۹۰ درصد كيست هاي پيلار روي پوست سر رخ مي دهند. ساير مكان هاي ممكن نيز شامل صورت و گردن مي شوند. بيشتر افراد بيش از يك كيست پيلار در زمان واحد پيدا مي كنند. اين نوع كيست ها مي توانند داراي اندازه هاي مختلفي باشند. برخي مي توانند تا اندازه يك چهارم باشند و بقيه مي توانند به اندازه يك توپ كوچك رشد كنند.
اين فرآيند به تدريج در طول مدت زمان طولاني اتفاق مي افتد. به نظر مي رسد كه اين كيست ها به رنگ پوست شما هستند. گاهي يك برآمدگي شبيه گنبد روي سطح پوست شما ايجاد مي كنند. اين كيست ها معمولا محكم هستند اما داراي بافت صاف و نرمي هستند. كيست پيلار فاقد چرك است و هنگام تماس نبايد دردي داشته باشد. اين كيست ها معمولا بدون ايجاد مشكلي ايجاد مي شوند. با اين حال، ممكن است كه يك كيست به خودي خود دچار پارگي شود. اگر اين اتفاق بيفتد، ممكن است شما يك جوش، درد و يا سوزشي در ناحيه آسيب ديده متوجه شويد. گرچه شايع نيست، اما ممكن است عفونت نيز بكند. اين مي تواند منجر به درد و خارش در محل كيست شود. ممكن است در برابر عفونت آسيب پذيرتر باشيد.
اين كيست ها به تدريج در لايه پوشاننده فوليكول هاي مو قرار مي گيرند. اين پوشش حاوي كراتين است كه نوعي پروتئين است كه به ايجاد پوست، مو و سلول هاي ناخن كمك مي كند. با گذشت زمان، پروتئين به توليد فوليكول مو ادامه مي دهد و باعث ايجاد برآمدگي در يك كيست پيلار مي شود. اين كيست ها ممكن است ارثي باشند. در زنان ميانسال هم بيشتر ديده مي شوند. اگر كيست شما پاره شده، ممكن است در معرض خطر تحريك و تورم در محل كيست قرار بگيريد.
كيست مويي صورت
كيست مويي در ناحيه صورت به ندرت گزارش شده است. كيست مويي صورت معمولا در مردان و به ويژه در ناحيه بيني بيشتر ديده شده است. ساير ناحيه هاي صورت كه مي تواند مبتلا به اين بيماري شوند، چانه، فك پايين، ناحيه باكال، پيشاني بوده است. اكسيزيون با ترميم اوليه تحت بيهوشي عمومي، روش اصلي درمان اين كيست مويي است.
به كيست هاي صورت، كيست چربي نيز مي گويند. كيست هاي غدد چربي پوست كيست هاي شايع پوست هستند. كيست هايي در بدن وجود دارند كه ممكن است حاوي مواد مايع يا semiliquid باشند. كيست هاي غدد چربي پوست عمدتا در صورت، گردن يا تنه ديده مي شوند. آن ها آهسته رشد مي‌كنند و براي زندگي روزمره خطرناك نيستند، اما اگر كنترل نشوند ممكن است ناراحت كننده باشند. پزشكان معمولا يك كيست را با يك معاينه فيزيكي و بررسي پشينه پزشكي بيمار تشخيص مي دهند.
كيست هاي چربي پوست از غده چربي شما تشكيل مي شوند. غده چربي روغن به نام سبوم را توليد مي كند كه مو و پوست شما را پوشانده است. در صورتي كه غده يا مجراي آن ترك بردارد يا آسيب و مسدود شود، باعث ايجاد كيست چربي در پوست شما شود.
اين كيست معمولا به خاطر تروما در ناحيه صورت رخ مي دهد. تروما ممكن است خراش، زخم جراحي، يا شرايط پوستي مانند آكنه باشد. كيست هاي چربي به آرامي رشد مي كنند، بنابراين ممكن است در ماه ها يا هفته ها قبل از اينكه شما متوجه آنها شويد رخ داده باشند. علل ديگر كيست چربي ممكن است شامل موارد زير باشد:
يك مجراي بدشكل يا تغيير شكل يافته
آسيب به سلول ها در حين جراحي
شرايط ژنتيكي، مانند سندرم گاردنر يا سندرم بازال سل كارسينوما
كيست هاي كوچك معمولا دردناك نيستند. كيست‌هاي بزرگ مي توانند ناراحتي بسيار زيادي با خود داشته باشند. كيست هاي بزرگ در صورت و گردن ممكن است باعث فشار و درد شوند. اين نوع كيست مويي معمولا با دانه هاي سفيد كراتين پر مي شود كه يك عنصر كليدي است كه پوست و ناخن شما را مي سازد. بيشتر كيست ها در هنگام لمس نرم هستند. ناحيه هايي كه كيست ها معمولا در آن يافت مي شوند عبارتند از:
پوست فرق سر
صورت
گردن
عقب
پزشكان اغلب پس از معاينه فيزيكي يك كيست چربي را تشخيص مي دهند. اگر كيست شما غير معمول است، دكتر ممكن است تست هاي بيشتري براي رد سرطان هاي احتمالي ترتيب دهد. همچنين اگر مي‌خواهيد كيست را جراحي كنيد ممكن است به اين تست ها نياز داشته باشيد. تست هاي متداول براي يك توده چربي شامل:
سي تي اسكن ، كه به پزشك شما كمك مي كند بهترين راه جراحي را پيدا كند.
سونوگرافي كه محتويات داخل كيست را شناسايي مي كند
بيوپسي پانچ كه شامل برداشتن مقدار كمي بافت از كيست براي بررسي علايم سرطان است
معمولا كيست ها برداشته مي شوند. اين به دليل خطرناك بودن آنها نيست بيشتر به خاطر دلايل زيبايي صورت است. از آنجا كه اغلب كيست ها براي سلامتي شما مضر نيستند، پزشك به شما اجازه مي دهد گزينه درمان را را هم در نظر بگيريد. مهم است به خاطر داشته باشيد كه با برداشتن كيست به روش غير جراحي، كيست شما معمولا باز مي گردد. بهترين درمان، حصول اطمينان از حذف كامل كيست از طريق جراحي است.
برخي افراد در برابر روش جراحي موضع مي گيرند، زيرا مي ترسند جراحي باعث ايجاد اسكار و زخم در صورت شود. كيست هاي چربي عموما سرطاني نيستند. اگر يك عمل جراحي كامل داريد، به احتمال زياد در آينده كيست باز نخواهد گشت. در موارد نادر، محل حذف ممكن است آلوده شود. اگر پوست شما نشانه اي از عفونت مثل قرمزي و درد و يا تب داشته باشد، با پزشك خود تماس بگيريد. اغلب عفونت ها با آنتي بيوتيك ها از بين مي روند، اما اگر درمان نشود، برخي مي توانند كشنده باشند.
ليپوساكشن چيست و چگونه كار مي كند؟